Extensivering van de landbouw is een belangrijke bouwsteen voor de transitie in het landelijk gebied. Een belangrijke voorwaarde daarbij is dat het benodigde grondinstrumentarium om vrijkomende grond duurzaam in te zetten beschikbaar is, en werkt voor de verschillende situaties die zich in de praktijk voordoen. (Rijks)beleid wordt over het algemeen gemaakt voor generieke situaties en dient ook goed afgestemd te zijn op de regels en afspraken die in EU-verband zijn gemaakt. De ervaring uit gebiedsprocessen leert dat generiek beleid en regelgeving vaak niet direct tot het gewenste resultaat leidt in lokale situaties, er is maatwerk nodig. Provincies, waterschappen en gemeenten kunnen aanvullende regels maken binnen hun grond- en landbouwbeleid maar hierover zijn nog veel vragen.
Duidelijkheid voor de praktijk
Uit ambtelijke gesprekken die het coƶrdinatiebureau Groene Hart de afgelopen maanden voerde met provinciale gebiedscoƶrdinatoren, juristen en het ministerie van LNV blijkt dat er grote behoefte is aan duidelijkheid over de diverse regelingen ten aanzien van grondbeleid en hoe tot maatwerk te komen. Het overzicht ontbreekt en kennis en duidelijkheid is nodig om in de gebiedsprocessen:
-
de benodigde transitie naar duurzame landbouw op gang te brengen;
-
de agrariƫrs een perspectief te bieden;
-
daarbij binnen het Groene Hart te streven naar een gelijkluidend pakket aan maatregelen, regelingen en instrumenten.
Aan de hand van een praktijkcasus kijken we naar welke mogelijkheden er zijn binnen de huidige regelingen. Valt er van elkaar te leren in de oplossingen die gecreƫerd worden? Wat is daarvoor nodig en mag dit? Zijn er blokkades die op een hoger schaalniveau opgelost moeten worden en kan dat? Kunnen we hierin samen als Groene Hart organisaties in optrekken?
Doel
- Kennis delen (stand van zaken processen/inhoud regelingen)
- Onderlinge afstemming in Groene Hart stimuleren en inspireren a.d.h.v voorbeelden
- Schuurpunten tussen beleid en praktijk in beeld krijgen
- Opschalen naar de juiste tafel indien nodig